Aanraken wat wezenlijk voor je is

Ik heb me beseft dat ik nog heel veel pijn heb die ik nog niet gehuild heb. Daar schrok ik van, en het was bevrijdend tegelijkertijd.
Pauline: Mooi waargenomen. Waar schrok je van?

Dat er zoveel pijn is. Waar komt het vandaan?
Pauline: Daar waar iets wezenlijks van jouw ‘jou-zijn’ in de knel komt, of is gekomen, geeft dat pijn. Dat voelt niet prettig, het geeft je echter ook weer toegang tot dat wat wezenlijk voor je is.

Eerst toelaten dus?
Pauline: Je kunt niet via begrip je hart en ziel ervaren. Door de pijn heen, wordt eenduidig helder wat wezenlijk en belangrijk voor je is.

Ik heb zo vaak dat ik bij anderen herken wat zij van zichzelf hebben gezien.
Pauline: Wat gebeurt er bij jou in die herkenning.

Dan gaat het bij mij ook vaak open. Alleen weet ik niet wat ik er verder mee moet.
Pauline: Met anderen op pad zijn, geeft je de mogelijkheid via de herkenning te openen. Door dan de aandacht naar jouw geraaktheid te brengen, komt jouw specifieke pijnpunt in je bewustzijn, en daarmee jouw unieke gevoeligheid. Die vind je niet bij een ander.

Dat frustreert me dan weer.
Pauline: Enerzijds wil je wel leven wie je bent, anderzijds ben je daarin ook anders dan de anderen. Dat kan een gevoel van alleen-zijn oproepen.

Dat raakt me nu. Zo herkenbaar deze pijn.
Pauline: Wat in jou is nu aangeraakt?

Precies wat je zegt, ik wil kunnen zijn wie ik ben, alleen niet alleen.
Pauline: Wij noemen ons pad van leiderschap het pad van Individualiteit in Verbondenheid.

Ja mooi, prachtig. Dank je wel.

Pauline Botden