Ik wil niet meer moeten 'moeten'

Ik zag vanochtend iedereen naar de rij van het buffet lopen. Ik werd zo boos, ‘ik wil ook, het is niet eerlijk’. En dan doemen er direct regels op in mijn hoofd hoe het allemaal anders moet gaan.
Pauline: Je zou hier direct een protocol voor kunnen schrijven. Dat is ook een kwaliteit van je geworden.

Ja, precies.
Pauline: Op het moment dat je de mensen in de rij ziet staan, zie jij het alsof er geen ruimte is voor jou.

Ja, alsof ik nu niet meer mijn impuls kan volgen.
Pauline: Dus zij zitten je allemaal in de weg. Mag dat?

Nee. Ik wil mijn weg blijven lopen.
Pauline: Deze nee is tegen dat jij nu ineens iets moet omdat zij er al staan.

Ja.
Pauline: Je wilt niet moeten.

Nee. Maar dat is het wel hoe het in elkaar zit.
Pauline: Jij hebt blijkbaar ooit begrepen dat het leven zo is. Waarschijnlijk konden je ouders jou niet als een autonoom wezen ontvangen; een wezen dat nee kan zeggen, ook al heb je ook dingen te doen die zij zeggen.

Nee, dat ken ik niet.
Pauline: Daarmee is het hele leven voor jou een ‘moeten’ geworden.

Ja.
Pauline: En daar heb je geen zin meer in.

Nee. En er komen nu heftige tegenstemmen.
Pauline: Dan zitten we op een mooi punt. Ben je bereid dit aan te nemen, een nee tegen moeten?

Dit aannemen wordt mijn dood! Er komt nu ook een ontzettende razernij.
Pauline: Wow. Als je leven er tot nu toe van afhing dat je moet moeten, is deze razernij je levenskracht. Een kracht die je tot nu verstopt in alle regeltjes.

Ik zie het! Dit is pijnlijk en ook krachtig!
Dank je wel.


Paulline Botden

Reactie plaatsen

Meer weten over één van onze trainingen?

Vraag hieronder kosteloos een oriëntatiesessie aan met één van onze specialisten.