In zelfonderzoek zijn

Ik ben tot nu toe gewend om met de ogen dicht te mediteren. Na de aanwijzingen laat ik het licht in mijn ogen vallen en richt ik me ook op het besef van aanwezig zijn in de ruimte.
Pauline: Wat merk je op in dit onderzoek?

Vooral mijn niet aanwezig zijn in de ruimte.
Pauline: Hoe is dat voor je?

Het lijkt nieuw in dat de ruimte uitbreidt. Ik ervaar voorzichtig meer open.
Pauline: Dit raakt je. Gaat dat om meer open of om voorzichtig?

Voorzichtig.
Pauline: Er komen nu meer tranen. Wat zeggen ze je?

Wat een moeilijke vragen.
Pauline: De vragen zijn er niet voor bedoeld dat je mij een antwoord geeft. Het is een mogelijke richting voor jouw zelfonderzoek. In dit geval, wat jou raakt bij het woord voorzichtig.

Ik denk dat er angst onder zit.
Pauline: Oké, dus als eerste komen er ‘gedachten over’ tevoorschijn. Wat komt er omhoog als je de geraaktheid volgt?

Mijn hoofd wordt stil.
Pauline: Mooi. Nu kun je de gevoelens wellicht ook meer ontvangen.

Ja, dat klopt.
Pauline: Er hoeft nu ook geen antwoord te komen. Je bent nu wel dieper in je onderzoek terechtgekomen.

Ja. Heel fijn eigenlijk hoe subtiel het werkt.
Dank je wel.

Pauline Botden