Mijzelf meenemen in mijn keuzes

Ik merk dat ik de hele tijd de balans opmaak over of ik beter kan verhuizen naar deze plek of niet.
Mauk: Hoe is het om daarin te zitten?

Heel vermoeiend.
Mauk: Wat maakt het zo vermoeiend?

Dat ik de hele tijd loop te plussen en te minnen.
Mauk: En wellicht ook dat je ergens wel weet dat dat eindeloos is.

Ja uitzichtloos.
Mauk: Ik heb een vraag voor je. Als je iets weet, is dat een balans?

……. Nee.
Mauk: Wat doet dit besef met je plussen en minnen in relatie tot verhuizen of niet verhuizen?

Dat verruimt.
Mauk: Daarom zeggen we dat een hartekeuze niet tot stand kan komen door te plussen en te minnen, maar door liefde en betrokkenheid in het geding te brengen.

Maar er zijn wel een heleboel voor- en nadelen.
Mauk: Het is ook goed om die te wegen. Daar zou uit kunnen komen dat het je hartekeuze is om te gaan verhuizen, maar dat je de beslissing om praktische redenen niet kunt nemen.

En dat doet pijn.
Mauk: Zeker, maar waar verwijst die pijn naar?

Dat ik blijf zitten met een gevoel van vervreemding.
Mauk: Wellicht is dat een aspect van je persoonlijke zoektocht. En is je hartekeuze ten aanzien van verhuizen of niet verhuizen ervoor om te bepalen binnen welke biotoop je dat verder gaat onderzoeken.

In plaats van dat mijn keuze dat meteen zou moeten oplossen.
Mauk: Precies. Dank voor je eerlijkheid.

Dank je wel.

Mauk Pieper