Nee zeggen en toch verdrietig zijn

Ik ben tot de conclusie gekomen dat mijn huidige relatie niet meer werkt voor mij. Toch heb ik het er nog heel lastig mee.
Pauline: Wat ervaar je dan?

Ik had echt het gevoel dat ik met hem een toekomst had. Dat plaatje is nu kapot.
Pauline: In mijn woorden zeg je, het klopt nu dat ik niet verder ga met hem én het is verdrietig.

Ja.
Pauline: Ook al klopt het om niet met elkaar in de dagelijkse dingen verder te gaan, er is wel liefde. Als de liefde in een bepaalde richting niet verder vorm kan krijgen, roept dat altijd verdriet op.

Het helpt me dat het verdriet er mag zijn, ook al heb ik zelf de beslissing genomen.
Pauline: Mooi. Wanneer je het verdriet niet wilt hebben, moet je je hart afsluiten. Daarmee ben je dan ook afgesloten naar alle mensen en dingen die belangrijk voor je zijn.

Ik ben bang dat ik dan weer ga twijfelen aan mijn besluit.
Pauline: Het klopt dat je door de pijn toe te laten opnieuw in contact komt met wat je verlangt in relateren. Je wordt je meer gewaar hoeveel liefde er is.

Ja, dat merk ik al, ik ben veel opener naar hem. Dat vind ik ook ingewikkeld.
Pauline: Dat je weer of juist meer liefde voor hem voelt, wil niet één op één zeggen dat je op je besluit moet terugkomen. Het nodigt je wel uit om je er ook niet rigide aan vast te houden als het toch niet de goede richting blijkt te zijn.

Best ongemakkelijk, maar het klopt ook.
Dank je wel.


Pauline Botden