Van strijd naar samenwerken met mijn dochter

Mijn oudste volwassen dochter wil weer bij mij thuis komen wonen. Ik heb een enorme ‘nee’. Ik wil mijn vrijheid behouden. En ik voel me ook schuldig.
Mauk: Wat is het dilemma?

Of ik behoud mijn ruimte en raak dan het contact met mijn dochter kwijt. Of ik behoud het contact en heb dan geen vrijheid meer.
Mauk: Je bent bang dat het óf het een óf het ander wordt. Je beschrijft een potentieel strijdperk.

Ja ik vrees van wel.
Mauk: Daarmee zeg je hoe je vanuit vrees ziet hoe het zal gaan. Dit is een of-of-wereld. Waar speelt die zich in jou vooral af?

In mijn hoofd.
Mauk: En je hebt je dochter in het hokje geplaatst dat zij er ook zo in zit. Dan heb je of ruzie met haar of zij bepaalt wat er gebeurt. En daar ben jij dan het slachtoffer van.

En ik heb haar in het hokje geplaatst dat ze zielig is.
Mauk: Goed gezien. En als ze haar zin krijgt ben jij heel zielig.

Ja daar zit ik dan. Jeetje.
Mauk: Als je vanuit je hart voor je ziet hoe het zou mogen gaan, wat zie je dan?

Ik zie dat ik mijn vrijheid behoud en er voor haar ben.
Mauk: Dan is dit de innerlijke plek van waaruit je de situatie nu kunt bezien.

Dan weet ik niet wat er gaat gebeuren.
Mauk: Inderdaad. Je brengt nu geen oplossing mee, maar bepaalde waardes die je vanuit je hart hooghoudt. Is dit alleen voor jou belangrijk, of is dit ook juist voor jullie beiden?

Ja dit voelt wel als heel juist.
Mauk: Daarmee hebben we het niet over een oplossing voor een probleem, maar over de meest optimale gift van jou aan de gehele situatie van jullie beiden. Van daaruit kunnen jullie gaan samenwerken om het optimale uit te vinden.

Ja. Hier kan ik echt verder mee. Dank je wel.
Mauk: Jij ook dank je wel.

Mauk Pieper