Soms ben ik helemaal leeg na een afspraak met een of meerdere mensen. Dit gebeurt me de laatste tijd weer meer.
Mauk: Je hebt in de gaten dat er zich in jou een patroon afspeelt.
Ik probeer de ander toe te laten en open te zijn.
Mauk: Het lijkt erop dat je een houding aanneemt en daarmee mensen ook niet echt toelaat.
Ja daar lijkt het op. Dat is vermoeiend en het geeft niet wat ik wil.
Mauk: Eerlijk! Hoe het om dat hier nu te hebben liggen?
Heel irritant om te zien dat ik contact wil en mensen niet dichtbij laat komen.
Mauk: Er is een verlangen om mensen dichterbij te laten komen en een systeem wat telkens opnieuw de vraag heeft of dat wel past of klopt. Mag ik het zo reframen?
Ja dat mag.
Mauk: Dan hoef je oude conclusies niet bij voorbaat af te schrijven en je hoeft ze ook niet bij voorbaat voor waar aan te nemen.
Dat zou wel leuk zijn ja.
Mauk: Het is wellicht best spannend om deze houding los te laten en telkens in het moment opnieuw te kijken wat het juiste is.
Ja best wel. Alleen, dan kan ik mijzelf ook toestaan om soms ‘nee’ te zeggen waar ik denk dat de ander dat niet leuk vindt. En goed om te gaan onderzoeken omdat er echt verlangen naar contact is.
Mauk: Moedig.
Dank je wel.
Mauk Pieper
