Ik ben dingen aan het loslaten en krijg meer ruimte. Ik zie steeds duidelijker dat ik in mijn jeugd vooral aan het overleven ben geweest. Ik kreeg geen enkele ruimte thuis. Daardoor heb ik mijzelf niet kunnen ontwikkelen. En daar zit ik nu in vast.
Mauk: En wat is dat nu voor je?
Ik voel steeds duidelijker het overleven van destijds.
Mauk: Je lijkt er twee verschillende perspectieven op na te houden.
Wat bedoel je precies?
Mauk: In het ene perspectief verklaar je je huidige situatie vanuit je verleden. Er zijn oorzaken voor je huidige beperkingen. Je zit vast en dat is niet ok.
Dat lijkt me nogal logisch.
Mauk: Toch lijk je er ook een ander perspectief op na te houden.
Ook dat is me niet duidelijk. Wat bedoel je daar dan mee?
Mauk: Je lijkt ook te weten dat je je overlevingsstrategieën nu kan waarnemen omdat je nu meer ruimte hebt en meer open durft te blijven.
Ja, maar het voelt rot.
Mauk: Je bent inmiddels in staat uit de verdoving te komen en pijn te ervaren over de manier waarop je gevangen kan zitten in je overleven. Dat is een verworvenheid van je ontwikkeling.
Ja, maar ik snap het andere perspectief daarvan niet.
Mauk: De pijn die er inmiddels mag en kan zijn verwijst naar een verlangen en ook een weten wat vrij zijn voorbij je overleven is. Je pijn verwijst dan niet naar de oorzaken uit het verleden. Je pijn verwijst ernaar dat je nu aan het vrijkomen bent van wat het verleden in je systeem heeft achtergelaten.
Wanneer is dat dan klaar?
Mauk: Zowel mensen met een makkelijke als de mensen met een lastige achtergrond hebben een pijnvermijdende overlevingsstrategie. Bewuste ontwikkeling draagt voor iedereen de potentie in zich dat het licht gaat branden dat daaraan voorbijgaat. Dat is een blijvende potentie, tot in het einde van je dagen.
Dank je wel.
Mauk Pieper
