Ik heb beseft dat ik nog heel veel pijn heb die ik nog niet gehuild heb. Daar schrok ik van en het was bevrijdend tegelijkertijd. Waar komt het vandaan?
Pauline: Daar waar ergens in je leven iets wezenlijks van jouw ‘jou-zijn’ in de knel is gekomen, er niet mocht zijn, heeft dat pijn veroorzaakt. Wanneer dat op dat moment niet verwerkt kan worden, wordt het onderdrukt.
Wat is dan het bevrijdende?
Pauline: Wanneer je de pijn toelaat, ga je ook weer weten wat dat wezenlijke van jou is, wat mee onderdrukt is geweest.
Eerst de pijn toelaten dus?
Pauline: Ja. Met je denken kom je er niet achter wat het wezenlijke van jezelf is. Door de pijn heen, word het je eenduidig helder.
Tja, dat herken ik eigenlijk wel.
Pauline: Op zo’n moment val je samen met jezelf en weet je: ‘dit ben ik’.
Ik herken wel makkelijk bij anderen wat zij laten zien.
Pauline: We hebben als mensen alle menselijke eigenschappen, die zijn universeel waarmee we ze bij elkaar kunnen herkennen. Jouw specifieke pijnpunt geeft aan wat jouw unieke gevoeligheid is.
Dat frustreert me ook. Dan heb ik het echt zelf te doen.
Pauline: Zeker. Alleen, vasthouden aan de frustratie houd je ook weg bij de pijn en dus weg bij dit deel van jezelf.
Die is raak, hier kan ik verder mee.
Dank je wel.
Pauline Botden
