Ik besef me dat ik eigenlijk heel goed weet wat ik wil. Maar de energie die nu vrijkomt is bijna niet te houden.
Mauk: De energie van je wil heeft meer zuurstof gekregen en je houdt hem tegen. Het wordt een bommetje.
Ja, want als ik toelaat wat ik wil moet het ook meteen gebeuren terwijl ik weet dat dat niet reëel is.
Mauk: Je weet vanuit je volwassen positie dat jouw wil niet altijd bewaarheid kan worden.
Maar wat dan?
Mauk: Het is nu eerst van belang om te doorziet en te honoreren dat het onder het tapijt schuiven van je wil en wat je wilt, je vroeger een enorme dienst bewezen heeft.
Welke dan?
Mauk: Bijvoorbeeld dat jij op die manier het vlammetje van je wil, hoe klein ook, voor jouzelf kon behouden.
Dit raakt me.
Mauk: Als je de beschermende functie van het onderdrukken van je wil kunt honoreren, heb je zowel je wil als het mechanisme dat hem beschermt in bewustzijn.
Wat heb ik daaraan?
Mauk: Dan pas kun je vanuit een volwassen positie in het heden een wijsheidsvraag stellen.
En die is?
Mauk: Bijvoorbeeld: is het passend en waardevol om wat ik wil in te brengen? Je houdt jezelf niet bij voorbaat tegen, maar je eist ook niet bij voorbaat op.
Ah ja, ik voel de ruimte.
Mauk: En het vereist soms wat werk om deze vrije positie te vinden.
Ja daar ben ik mij van bewust. Dank je wel.
Mauk Pieper
