Ik heb last van de overtuiging dat ik te veel ruimte inneem in de groep.
Pauline: Je neemt deze overtuiging dus ook voor waar aan?
Ja.
Pauline: En hoop je, door hier te zitten, dat die overtuiging tegengesproken gaat worden?
Goeie vraag, eigenlijk wel ja.
Pauline: Het lijkt erop dat je hiermee de eerste overtuiging, ‘ik neem te veel ruimte in’, weg wilt duwen. Werkt dat?
Nee, dat lukt eigenlijk nooit.
Pauline: En dus komt het denken hierover niet tot rust en kom jij niet tot rust.
Nee.
Pauline: In het duale denken zie je altijd de twee tegenovergestelde kanten. Meestal heb je ook nog voorkeur voor een van die twee, die je dan vervolgens weer veroordeelt. In je hoofd ontstaat een eindeloos gevecht, omdat je niet aanneemt dat het ook waar kan zijn dat je te veel ruimte inneemt.
Heel herkenbaar, dit heen en weer gaan.
Pauline: Nu je dit erkent, wat ervaar je nu?
Nu ontspan ik en wordt het ruimer in mij.
Pauline: Je hebt nu, door je bewust te worden van wat er gebeurt, afstand tot het denken, terwijl het nog steeds plaatsvindt. En nu wordt het wel rustiger.
Ja. Nu kan ik echt open onderzoeken.
Pauline: Precies. Nu kun je eerlijk kijken waar het wellicht klopt dat je ook te veel ruimte inneemt.
Wat verhelderend om nu te kunnen zien dat ik van alles doe om weg te komen, terwijl ik gewoon worstel met die eerste overtuiging.
Dank je wel.
Pauline Botden
