Ik merk dat ik mijn eigen ruimte niet inneem ten opzichte van mijn zus die verstandelijk beperkt is.
Mauk: Heb je wel eens geprobeerd daar verandering in te brengen?
Jawel. Dan krijg ik een tegenreactie en uiteindelijk is alles weer bij het oude.
Mauk: Heb je het idee dat zij per keer besluit om zoveel plek in te nemen of dat het zo gegroeid is en dat het nu gewoon zo is?
Het is zo gegroeid.
Mauk: Wat gebeurt er als je er van een afstandje zo naar kijkt dat jullie conditioneringen automatisch op elkaar reageren en jullie allebei denken dat de ander iets doet en dat jullie daar dan weer op reageren?
Pijnlijk.
Mauk: En als je zou kunnen aanvaarden dat dit de startsituatie is?
Rustiger. Dan is er minder strijd.
Mauk: Is het dan nog mogelijk om voor iets te gaan staan als dat nodig is?
Dat weet ik niet.
Mauk: Zou je willen gaan uitproberen om, als het om iets gaat dat wezenlijk voor je is, dat er in te brengen? Dit in plaats van haar gedrag persoonlijk te maken en daarop te gaan reageren?
Dat zou ik wel willen kunnen.
Mauk: Of het gaat lukken weet je niet. Welk effect het heeft weet je ook niet. Maar zou je dit als zelfonderzoek en oefening voor jezelf willen gaan doen opdat jij voor jezelf aanwezig blijft in de situatie?
Dat wil ik wel.
Mauk: Daarin kan niemand je tegenhouden. Wellicht kom je de volgende keer hier zitten met een nieuwe ontdekking.
Dank je wel.
Mauk Pieper
