Ik worstel met eenzaamheid. Ik vind het lastig verbinding te vinden.
Mauk: Hoe verhoud je je daarbij tot jezelf?
Ik ga mijzelf zielig vinden.
Mauk: En hoe uit zich dat dan vervolgens?
Ik werd door een vriend gespiegeld, die wees op mijn egocentrische houding.
Mauk: Er komt een zelfbezorgdheid die zich in de staart bijt ……?
Ja en mensen keren zich dan van me af. Het is een soort zelfkastijding.
Mauk: Wat voor functie vervult dat op jezelf gericht zijn voor je psyche?
Dat bevestigt mijn eenzaamheid.
Mauk: Het houdt die in stand en verklaart deze tegelijkertijd.
Ik hoor mijzelf dan ook zeggen ‘Ik ben toch geen slechte jongen?’
Mauk: Dit verraadt de onderliggende overtuiging dat je slecht bent en dat dat je eenzaamheid verklaart?
Ja zoiets.
Mauk: Hoe is het nu om dit bouwwerkje te zien?
Het doet pijn en ik zie het.
Mauk: Kun je jezelf dan nu ervaren in het veld van bewustzijn dat hier is?
Ja, ik zie jullie weer.
Mauk: Dan ben je nu hier en zijn de verbindingen in jou. Is er nu eenzaamheid?
Nee nu niet.
Mauk: Dat betekent niet dat morgen je huis volloopt met mensen, maar jij bent met je zelf nu potentieel niet meer alleen en daarover is dan nu ook geen ‘egocentrische bezorgdheid’.
Ja, dank je wel.
Mauk Pieper
