Ik heb een aantal oude vrienden en toen we laatst weer bij elkaar kwamen wist ik eigenlijk niet meer wat ik daar deed.
Mauk: Dat kan een relevante evaluatie zijn.
Ik kom in een soort gelaten bevroren toestand waarin ik ook niet meer echt voel wat er gaande is.
Mauk: Klopt het dat we nu in ieder geval gekomen zijn van ‘wat moet ik met deze mensen’ tot ‘wat moet ik met mijzelf’?
Ja en in mij zit het allemaal aan elkaar.
Mauk: En het zijn twee losse dingen. Waar wil je mee beginnen nu?
Het eerlijkste is om eerst naar mijzelf te kijken voordat ik me erbuiten plaats.
Mauk: Het begint er mee dat je allemaal beelden, meningen en ideeën hebt over de anderen. En die gedachtes belichamen zich in jou op een bepaalde manier. Dat geeft gevoelens en een houding. Ken je die manier van zijn ook los van deze mensen?
Ja. Kennelijk wil ik die ideeën vasthouden.
Mauk: Eerlijke onderkenning dat je ziet hoe je wil volharden in ‘je gelijk’. Nu je dit ziet, kun je de relevantie van je gedachtes dan voor nu even tussen haakjes zetten?
Ja.
Mauk: Wat gebeurt er dan met het gevoel?
Ik begin verdriet te ervaren en ook wat angst.
Mauk: Is dit wellicht ook materiaal van ver voordat je deze mensen kende?
Ja dat zie ik nu wel ja.
Mauk: Mag deze ondergrond dan nu eerst ontvangen worden?
Ja en nu wordt het ruimer en lichter.
Mauk: Als je jezelf niet meer vastzet in een bepaald perspectief over de ander komen onderliggende gevoelens vrij. Als je die kunt ontvangen kun je daarna opnieuw naar de situatie kijken.
Dank je wel.
Mauk Pieper
