Ik heb gesolliciteerd. Ze willen me het liefst een vast dienstverband aanbieden met alles wat daaraan vastzit.
Mauk: Je lijkt te zeggen dat dat iets oproept?
Ja. Zeker als ze zeggen dat, uit het aangaan van een vast contract, commitment spreekt.
Mauk: En dat roept op?
Ik voel me niet vrij om daarop in te gaan merk ik.
Mauk: Wat is je onvrijheid?
Mensen hebben mij pas twee uur meegemaakt.
Mauk: En?
Ik raak hier toch van in gedoe. Hoe kan dat nou. We gaan nogal wat met elkaar aan.
Mauk: Kun je uitsluiten dat mensen in twee uur een redelijke inschatting van je krijgen?
Nee. Ze zeiden ook dat ze het heel erg op prijs zouden stellen als ik er kom werken en dat ze heel erg onder de indruk van me zijn.
Mauk: Je moet er nu om lachen.
Ja!
Mauk: Neem even een kleine pauze nu en overweeg voor een moment dat ze het echt menen.
Nu raakt het me ineens diep.
Mauk: Het idee dat je na twee uur toch niet echt gewild kan zijn, wordt gelogenstraft?
Heel pijnlijk! …… Maar ik kom nu toch ook in het verhaal dat ik alleen maar ga tegenvallen.
Mauk: Natuurlijk ga je ook tegenvallen. Maar wellicht weten zij dat ook.
Ok. Ik kan nu innemen dat ik ook iets meebreng wat daar heel waardevol kan zijn.
Mauk: Mooi. Hoe groot is nu je wantrouwen nog?
Er is meer vertrouwen en ik ervaar ook nog veel voorbehoud.
Mauk: Het besef van de waarde die je vertegenwoordigt doet nu ook mee en daardoor kun je het geheel beter reëel inschatten.
Dank je wel.
Mauk Pieper
