In de oefeningen gister zag ik hoe het er in mijn familie aan toegaat. Dat doet zoveel pijn en ik ben ook boos.
Pauline: Wat heeft je zo geraakt?
Er lijkt een laag van ‘nepheid’ over alles heen te liggen. Ik doe daar ook aan mee. Ik doe wel vrolijk maar ondertussen…
Pauline: Wat zegt dit over jou?
Ik kom niet verder dan dat ik dit niet wil.
Pauline: Blijkbaar heb jij een gevoeligheid voor wat ik nu maar even eerlijkheid of oprechtheid noem. Anders zou dit helemaal niet zo pijnlijk voor je zijn.
Dat is mooi.
Pauline: Dankzij dat je emoties getriggerd zijn, kun je je ook bewust worden van wie je bent.
Dit geeft wel een andere kijk op waarom ik zoveel voel.
Pauline: Wanneer je dit niet beseft, dan blijf je in deze emotionaliteit hangen. Je komt dan niet thuis bij jezelf en de omstandigheden worden er ook niet beter van. Wat gebeurt er nu?
De pijnlijke verkramping rond mijn hart is weg.
Pauline: En er is ook nog steeds pijn over de dynamiek in jouw familie?
Ja dat ook.
Pauline: Oké, mooi. Rustig aan dit verder laten openvallen. Zowel in wat je gevoeligheid is, als de pijn over je familie. Dan kun je de waarheid in je hart gaan ‘horen’ wat hier, in deze situatie, nodig is. En doe niets voordat je een antwoord hoort.
Ik ontspan hiervan en ik word ook nieuwsgierig wat dit kan brengen.
Dank je wel.
Pauline Botden
