Op mijn werk is er iemand net terug van vakantie. In de teammeetings kost ze me heel veel energie en tijd. Ik wil graag kijken wat dat is in mij.
Mauk: Hoe voelt het van binnen?
Ik erger me vooral aan haar.
Mauk: Wat zijn de momenten waarop je je ergert?
Soms wil ze de verantwoordelijkheid voor iets nemen, maar dan wil ze vervolgens dat we met zijn allen alle details doornemen en daarover besluiten.
Mauk: En wat is dus je positie?
Als je de verantwoordelijkheid neemt, regel het dan verder op de werkvloer.
Mauk: Hoe is het nu, nu je dit zo duidelijk als een uitgangspunt verwoordt?
Ik word er wel blij van en raak er ook een beetje mee in verlegenheid.
Mauk: Mag dit je visie zijn op het functioneren van een team? Dat geldt wat jou betreft voor elk team, neem ik aan en gaat daarmee niet over haar. Klopt dat?
Ja dat geeft helderheid.
Mauk: Wat maakt dat dit helderheid geeft?
Dat het niet persoonlijk is en dat het er niet om gaat dat ik iets tegen haar als persoon heb.
Mauk: Dan sta je nu voor de uitdaging om daar iets mee te doen ten behoeve van het team.
Dat heb ik geprobeerd en zij heeft een andere visie en zij is daar niet flexibel in.
Mauk: Nou en? Heb jij dan jouw visie niet meer?
Jawel.
Mauk: Dan sta je nog steeds voor dezelfde uitdaging in plaats van dat je het slachtoffer wordt van het feit dat zij een andere visie heeft.
Helder. Dank je wel. Ik was mijzelf aan het afkeuren omdat ik vond dat ik moest accepteren dat zij een andere visie heeft.
Mauk: Krachtige onderkenning. Dan ben je nu weer thuis bij jezelf?
Ik ben er weer en het is een uitdaging.
Mauk: Hierin staan is je gift, ongeacht of het allemaal gaat lukken.
Ja. Dat verschil in visie is er nog steeds, maar de vermoeidheid is weg.
Mauk: Precies.
Dank je wel.
Mauk Pieper
