Ik voel me schuldig naar mezelf. Ik voel me niet vrij in het leven, alsof ik niet deel kan nemen. Terwijl ik weet wat het is om vrij te zijn.
Pauline: Heb je daar nu contact mee?
Ja, nu wel.
Pauline: En er is pijn, omdat je niet op een bepaalde manier kunt leven, zoals je dat wel verlangt.
Ja. Ik wil goed voor mezelf zorgen zodat ik niet zonder vrij zijn hoef te leven.
Pauline: Vrij zijn van de wereld, en van daaruit vrij leven in de wereld.
Dat begrijp ik niet, vrij zijn is toch Vrij Zijn?
Pauline: Vanuit de oude tradities is vrij zijn van de wereld het ‘eindpunt’ van je verwezenlijking. Vanuit een integraal perspectief is vrij zijn van de wereld een noodzakelijke voorwaarde om vrij in de wereld te kunnen zijn.
En wanneer ik me schuldig voel omdat dat ik niet aan het leven deelneem?
Pauline: Je hebt pijn omdat je niet verschijnt zoals je weet dat mogelijk is. Jezelf daar schuldig aan noemen, lijkt gemakkelijker te dragen voor je dan de pijn.
Dat raakt me.
Pauline: Hoe is het, nu je de pijn toelaat.
Ik besef dat ik er nu weer ben en dat ik hoe dan ook deel ben van het leven. Ik was de weg even kwijt. Dank je wel.
Pauline Botden
