Ik ervaar veel pijn nu ik ervaar dat ik er mag zijn en dat ik onderdeel ben van mijn relaties.
Pauline: De erkenning dat je er mag zijn was dus niet vanzelfsprekend voor je.
Nee. Dit herken ik bij mijn moeder, bij haar moeder en uit verhalen weet ik dat dat nog verder teruggaat. En ik heb dit ook doorgegeven aan mijn dochter.
Pauline: Zodra je dit laatste zegt, komt er nog meer pijn vrij.
Mijn dochter doet hetzelfde als ik: heel erg haar best doen en alle pijn vermijden.
Pauline: Ze heeft dit voorbeeld van jou gekregen.
Dat wil ik nu niet meer. Ik wil haar ook de kracht geven van dat je er mag zijn.
Pauline: Nu jij de pijn kunt toelaten dat ook jij dit hebt doorgegeven, is alles veranderd. Dat kun je versterken door haar te laten weten dat je pijn hebt over het voorbeeld dat je tot nu hebt gegeven. Dat kan haar mogelijk bevrijden van een pijnlijk zelfbeeld.
Ik wil het zo graag goedmaken voor haar.
Pauline: Je wenst je kind altijd het beste, maar kunt dit niet oplossen voor haar. Je kunt dit patroon in de lijn van generaties wel doorbreken, door spijt te betuigen van hetgeen jij nu ziet dat je overgedragen hebt.
Ik voel me heel sterk nu en ik ervaar bevrijding. Het is pijnlijk en mooi tegelijk.
Dank je wel.
Pauline Botden
