Ik ben diep geraakt. Ik kreeg een appje van mijn vrouw met ‘mijn lieve man’. Geen idee wat me zo raakt, het huilen blijft maar doorgaan.
Pauline: Laat het maar doorgaan; dat is de enige weg om te verstaan wat je zo raakt.
Ik realiseer me juist nu dat ik niet altijd een lieve man ben geweest. Heb ik ondanks dat toch de lat gehaald. We hebben het niet altijd gemakkelijk gehad.
Pauline: En dat weet zij ook. Zij kent ook je streken en geeft ook aan als ze ergens niet blij mee is. En met dat alles ziet ze jou als haar liefde, als haar man.
Ja, hoe mooi!
Pauline: In dit licht klopt de metafoor met je lat niet. De lat haal je of haal je niet. Dat gaat altijd over goed of fout. Iemand groot zien en iemand je hart geven, is inclusief goed en fout.
Oh, dat raakt me nog meer.
Pauline: Jullie hebben in de jaren heel veel aangekeken, ieder voor zich en samen.
Zeker.
Pauline: In een relatie zijn ieders ‘plussen en minnen’ in eerste instantie strijdpunten, waarbij de strijd moet uitmaken wat goed en niet goed is. Wanneer die aspecten, zoals bij jullie, op een gegeven moment gezien en erkend worden, weet je dat ze onderdeel zijn van jullie en dus van jullie relatie. Het hart includeert de plussen en minnen. Zo kan meer zachtheid worden ervaren.
Ja, dat is voelbaar.
Pauline: In deze on-voorwaardelijkheid komt ook pijn omhoog van veel meer momenten in je leven dat je de on-voorwaardelijkheid niet hebt ervaren.
Nu valt het nog dieper. En het wordt rustiger.
Dank je wel.
Pauline Botden
