Ik ben pas gescheiden. Nu worstel ik heel erg met jaloezie, dat vind ik zo lelijk. Je ziet zoveel nare dingen die mensen doen uit jaloezie.
Pauline: Jaloezie is heel erg creatief.
Zover ben ik gelukkig nog niet gekomen, al kan ik het me wel voorstellen. Wat moet ik er nu wel mee?
Pauline: Jaloezie is niet één monster, het is een combinatie van 3 emoties. Dit zijn: woede, verdriet en vrees/angst. Alle emoties verwijzen ook altijd naar iets wat voor jou van wezenlijk belang is.
Ik ken al heel lang verlatingsangst.
Pauline: Nu lijkt objectief gezien de angst verlaten te worden niet meer te kloppen, jullie zijn immers al uit elkaar. Wat komt er omhoog, nu dit zo is?
De realisatie dat ik hem echt kwijt ben.
Pauline: En wat gebeurt er dan met jou?
Ik ben bang dat ik voor altijd alleen achterblijf.
Pauline: Oké. Kun je ook de pijn ervaren van dat je nu alleen bent? Een pijn die je mogelijk al veel eerder in je leven hebt ervaren?
Dit raakt me en de pijn herken ik ook.
Pauline: Deze pijn kun je nu verder gaan ontmoeten. Ieder van ons kent momenten van alleen zijn, van eenzaamheid. Hoe is het nu?
Ik ben er nog! En het wordt zachter.
Pauline: Mooi. Nu ben je terug bij jezelf, los van de situatie met je ex-partner. Het is daarmee mogelijk een verlangen te gaan ervaren naar wat jou dierbaar is. Überhaupt, altijd. Dankzij de gevoelens van jaloezie, kom je daar nu mee in contact.
Bijzonder! Ik had niet gedacht dat jaloezie me nog iets zou geven.
Dank je wel.
Pauline Botden
